Ben een bakaraatje...
Door: Annelien
Blijf op de hoogte en volg Annelien
27 Februari 2010 | Suriname, Paramaribo
Ja ja, het duurde even, maar hier is dan eindelijk een bericht vanuit het bijzondere Suriname. Normaal gesproken schud ik zo’n verslagje zo even uit mn mouw, maar nu wilde het niet echt lukken. Zal misschien de warmte zijn...? Friso's advies is: Gewoon beginnen met schrijven, alsof je zit te kletsen, kan niet moeilijk zijn toch?
Maar goed, mijn eerst neiging is te 'klagen' over het tropische klimaat. Dat is toch een beetje raar nu in Nederland het winterse weer zo lang aanhoudt.... Hier is het in ieder geval net als in Nederland ook wat 'ongewoon' weer buiten. Het zou nu de droge tijd moeten zijn, maar het regent regelmatig en na zo'n bui is het erg benauwd. Het zweet gutst echt van mijn lichaam af, ook al ben ik zo traag als een schildpad... Moet er echt aan denken om genoeg water te drinken. Er zijn dagen dat je de hele dag met parapluutje kunt lopen: tegen de regen of tegen de zon! Ben ook nog niet echt bruin aan het worden, omdat ik de directe zon dus een beetje vermijd...
Ik verblijf in Guesthouse Kolibrie in hartje Paramaribo, dat gerund wordt door een heel vriendelijk Nederlands stel. Heb echt een mooi prinsessenkamertje met een roze klamboe tegen de muggen. Vooral de eerste dagen werd ik echt lekgestoken en deed ik niet anders dan smeren met Deet. Inmiddels ben ik er gewend aan geraakt en merk ik dat zo'n bult helemaal niet zo jeukt... Gewoon met je nagels een kruis zetten en daarna heel hard negeren!
Paramaribo is de enige grote stad (rest zijn eigenlijk dorpjes) in Suriname. De typische witte houten gebouwen in de binnenstad staan op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Ik heb gehoord dat er de laatste jaren flink gerenoveerd is, maar de meesten zien er eigenlijk (nog/alweer) versleten uit. Wij Nederlanders vinden dit wel z’n charme hebben, maar dat snappen de Surinamers niet. Zij zijn juist lyrisch over het nette en strakke Nederland.
Waar Paramaribo vooral om bekend staat is de moskee en de synagoge die (als enige plek ter wereld) vredig naast elkaar staan. Niet ver daarvandaan staan ook een katholieke kerk en een hindoeïstische tempel. Al die verschillende culturen door elkaar is mooi om te zien. Natuurlijk zie je dat in Nederland ook, maar hier wordt toch meer vastgehouden aan de eigen rituelen en gewoontes, heb ik het idee. Tegelijkertijd vormen ze samen ook weer een geheel... Het is hier ook helemaal niet raar om te vragen wat voor 'bloed' iemand heeft. De bevolking bestaat voornamelijk uit (bos- en stads-)Creolen, Hindoestanen, Javanen, Chinezen, Brazilianen, (Frans-)Guyanezen en de Inheemsen (Indianen). Je vindt hier veel overblijfselen uit de koloniale tijd en de Nederlandse invloed is nog duidelijk aanwezig. Wat ik heel vreemd vind (en ook niet wist) is dat er links gereden wordt i.p.v. rechts, dit is dus nog een erfenisje van de Engelse bezetting... Blanke mensen worden trouwens Bakara’s genoemd en zijn erg geliefd! Daarbij speelt geld (en aanzien) natuurlijk een grote rol.
In Suriname zijn weinig backpackers of (wereld)reizigers te vinden. Het is namelijk niet makkelijk om even in je eentje rond te trekken. Dat viel me wel tegen. Alles wordt vanuit Paramaribo gedaan en de uitstapjes zijn relatief duur vanwege de gidsen, boten en vliegtuigen. Mensen komen hier voor stage, vrijwilligerswerk, onderzoek, om zaken te doen of voor korte vakantie. Ik vind het interessant om van mensen te horen met welke reden ze hier zijn en wat ze van het land vinden. De verhalen zijn heel uiteenlopend. Ook Surinamers zelf hebben een verschillende kijk op hun eigen land. De anekdotes zal ik bewaren voor straks, dan heb ik ook nog wat te vertellen als ik weer in Nederland ben.
De Nederlandse stagiaires hebben over het algemeen trouwens geen goede reputatie, heb ik begrepen. Ze zouden hier vooral komen voor de 'Black Experience' oftewel sex met een donkere mannen. Moet zeggen dat ik zelf nog geen meiden ben tegengekomen bij wie dit het geval is. De meesten worden, net als ik, een beetje flauw van al het geroep, gefluit en gesis op straat. De beste remedie is vriendelijk gedag zeggen en daarna -ook in dit geval- weer heel hard negeren!
De vele vrijwilligers hier worden wel erg gewaardeerd, maar niet begrepen... Wie gaat er nou geld sparen om naar het buitenland te gaan, om daar gratis werk te verrichten...?? :-)
Het binnenland van Suriname bestaat voornamelijk uit regenwoud (Amazone), dus je vindt er heel veel verschillende soorten bomen, planten en dieren en ook inheemse (Indiaanse) stammen. Vorige week heb ik een trip gemaakt naar Matapica samen met 3 Nederlandse meiden. Dat vond ik echt geweldig!
In een boot zijn we eerst naar Nieuw Amsterdam gevaren. Dat gaf echt het typische beeld wat ik van Suriname heb… Die grote bruine rivier met bebossing en kleine dorpjes langs de zijkant. Onderweg kwamen er nog dolfijntjes langs springen, altijd mooi om te zien!! In Nieuw Amsterdam ligt een oud fort dat vroeger gebruikt werd als verdediging van de plantages tegen o.a. de Engelsen en Fransen. De kanonnen hebben inmiddels een vrolijk kleurtje. De gebouwen waar voorheen slaven en gevangenen zaten, is nu ingericht als expositieruimte. We hebben ook een heel schattig dorpje bezocht, dat Rust en Werk heet. Heerlijke lokale maaltijd gehad en vers geperst sap gedronken van een erg lekkere vrucht waar ik nu de naam even van kwijt ben… Sowieso is het eten en drinken heeerlijk hier!
Nadat we herinneringen hadden opgehaald over de koloniale tijd van Suriname zijn we in een soort kano via de Commewijne rivier door een prachtig groen zwampgebied gevaren. Het zit er vol exotische vogels. De meest opmerkelijke was de Rode Ibis, echt een knalrode vogel, die dus erg opvalt tussen al dat groen… Eenmaal aangekomen op Matipica moesten we zelf onze hangmat met klamboe ophangen waar we ’s nachts in zouden slapen. Matapica is een beschermd natuurgebied aan zee dat vooral bekend staat om de schildpadden die er vanaf februari hun eieren komen leggen. Er is er geen elektriciteit en met het regenwater dat ze opvangen in grote tonnen kun je douchen (emmers over je heen gooien) en het toilet doorspoelen (ja ja, wel gewoon een echte witte pot met bril)! Had verwacht dat het ’s nachts pikkedonker zou zijn, maar de maan gaf erg veel licht en glitterde over het water. Je kon zelfs duidelijk je eigen schaduw op het zand zien. De sterrenhemel was super helder en we zijn met een gids over het strand gelopen (met onze voeten door het lauwe zeewater en de warme wind door onze haren) op zoek naar schildpadden. We hebben er uiteindelijk twee gezien. Zo’n ritueel van uit het water komen, goed plekje vinden, schoonvegen, kuil graven, eieren leggen, kuil weer toestoppen, en terug gaan naar het water duurt zo’n 2 uur! De schildpadden laten enorme sporen op het strand achter. Daaruit is op te maken hoe breed ze zijn. Die van ons waren zo rond de meter, prachtig om te zien! Het slapen in de hangmat ging redelijk. Het is in mijn ogen toch meer een soort lekkere luierstoel dan een praktisch bed. Daarnaast hoor je ook van alles, de zee, de wind, de beesten… Al met al wel heerlijke dagen gehad! Was wel even wennen om weer terug te zijn in het drukke Paramaribo met het getoeter en muziek uit alle hoeken van de straat...
Ik heb inmiddels vriendschap gesloten met twee hele leuke lieve Belgische meiden, Lore en Stefanie. Ze lopen stage bij een vrijwilligersorganisatie. Via hen ga ik een paar dagen vrijwilligerswerk doen (ja, ik ben ook zo’n mafkees die gratis werk gaat doen...) Ben deze week op bezoek geweest bij twee projecten. Het eerste is bij een dierenasiel. Ze zijn daar de komende weken bezig om zoveel mogelijk honden te steriliseren, omdat er echt een overschot is aan honden hier. Mijn taak zal dan voornamelijk bestaan uit het tillen van die honden. Geen pretje in deze hitte. Het tweede is bij een kindertehuis. Ik kan daar verhaaltje voorlezen voor de kleintjes of huiswerkbegeleiding geven aan de wat oudere kinderen. Toen ik daar kwam hingen ze direct aan mn kleren en waren ze erg nieuwsgierig. Heel leuk! Mijn keuze was al snel gemaakt, dus aankomende week ben ik juffrouw Annelien, hahaha. Ga daarna weer de natuur in!
Wilde het ten slotte ook nog even over de politiek hebben.... Een veel besproken onderwerp hier. Ook de Nederlandse politiek natuurlijk… Tjonge jonge jonge…., maar goed, laat ik het nu even bij Suriname houden. Binnenkort zijn hier ook verkiezingen en De NDP (partij van Desi Bouterse) is zichzelf erg aan het promoten terwijl zijn proces over de decembermoorden nog steeds voortduurt… Overal hangen de NDP vlaggen buiten en de aanhang wordt steeds groter, heel bizar! Bouterse richt zich op de jongeren, degene die weinig weten over zijn verleden, en de mensen in het binnenland. De partij van de huidige president van Venitiaan is zichzelf nog nauwelijks aan het promoten. Zal toch wat zijn als Bouterse weer aan de macht komt… Zal hier later nog wel even op terug komen.
Heb al met al toch flink wat getypt, dacht ik zo. Ben hier nog zo’n twee weken, dus er volgt sowieso nog een bericht vanuit hier... Zal dan ook aangeven of ik het eens ben met DE internationale reisgids Lonely Planet. Zij hebben Suriname uitgeroepen tot beste land om te bezoeken in 2010...
De foto’s gaan trouwens niet lukken. Ik heb hier geen goed programma en het internet is erg traag. Jullie houden ze nog te goed!
:-D
Maar goed, mijn eerst neiging is te 'klagen' over het tropische klimaat. Dat is toch een beetje raar nu in Nederland het winterse weer zo lang aanhoudt.... Hier is het in ieder geval net als in Nederland ook wat 'ongewoon' weer buiten. Het zou nu de droge tijd moeten zijn, maar het regent regelmatig en na zo'n bui is het erg benauwd. Het zweet gutst echt van mijn lichaam af, ook al ben ik zo traag als een schildpad... Moet er echt aan denken om genoeg water te drinken. Er zijn dagen dat je de hele dag met parapluutje kunt lopen: tegen de regen of tegen de zon! Ben ook nog niet echt bruin aan het worden, omdat ik de directe zon dus een beetje vermijd...
Ik verblijf in Guesthouse Kolibrie in hartje Paramaribo, dat gerund wordt door een heel vriendelijk Nederlands stel. Heb echt een mooi prinsessenkamertje met een roze klamboe tegen de muggen. Vooral de eerste dagen werd ik echt lekgestoken en deed ik niet anders dan smeren met Deet. Inmiddels ben ik er gewend aan geraakt en merk ik dat zo'n bult helemaal niet zo jeukt... Gewoon met je nagels een kruis zetten en daarna heel hard negeren!
Paramaribo is de enige grote stad (rest zijn eigenlijk dorpjes) in Suriname. De typische witte houten gebouwen in de binnenstad staan op de Werelderfgoedlijst van Unesco. Ik heb gehoord dat er de laatste jaren flink gerenoveerd is, maar de meesten zien er eigenlijk (nog/alweer) versleten uit. Wij Nederlanders vinden dit wel z’n charme hebben, maar dat snappen de Surinamers niet. Zij zijn juist lyrisch over het nette en strakke Nederland.
Waar Paramaribo vooral om bekend staat is de moskee en de synagoge die (als enige plek ter wereld) vredig naast elkaar staan. Niet ver daarvandaan staan ook een katholieke kerk en een hindoeïstische tempel. Al die verschillende culturen door elkaar is mooi om te zien. Natuurlijk zie je dat in Nederland ook, maar hier wordt toch meer vastgehouden aan de eigen rituelen en gewoontes, heb ik het idee. Tegelijkertijd vormen ze samen ook weer een geheel... Het is hier ook helemaal niet raar om te vragen wat voor 'bloed' iemand heeft. De bevolking bestaat voornamelijk uit (bos- en stads-)Creolen, Hindoestanen, Javanen, Chinezen, Brazilianen, (Frans-)Guyanezen en de Inheemsen (Indianen). Je vindt hier veel overblijfselen uit de koloniale tijd en de Nederlandse invloed is nog duidelijk aanwezig. Wat ik heel vreemd vind (en ook niet wist) is dat er links gereden wordt i.p.v. rechts, dit is dus nog een erfenisje van de Engelse bezetting... Blanke mensen worden trouwens Bakara’s genoemd en zijn erg geliefd! Daarbij speelt geld (en aanzien) natuurlijk een grote rol.
In Suriname zijn weinig backpackers of (wereld)reizigers te vinden. Het is namelijk niet makkelijk om even in je eentje rond te trekken. Dat viel me wel tegen. Alles wordt vanuit Paramaribo gedaan en de uitstapjes zijn relatief duur vanwege de gidsen, boten en vliegtuigen. Mensen komen hier voor stage, vrijwilligerswerk, onderzoek, om zaken te doen of voor korte vakantie. Ik vind het interessant om van mensen te horen met welke reden ze hier zijn en wat ze van het land vinden. De verhalen zijn heel uiteenlopend. Ook Surinamers zelf hebben een verschillende kijk op hun eigen land. De anekdotes zal ik bewaren voor straks, dan heb ik ook nog wat te vertellen als ik weer in Nederland ben.
De Nederlandse stagiaires hebben over het algemeen trouwens geen goede reputatie, heb ik begrepen. Ze zouden hier vooral komen voor de 'Black Experience' oftewel sex met een donkere mannen. Moet zeggen dat ik zelf nog geen meiden ben tegengekomen bij wie dit het geval is. De meesten worden, net als ik, een beetje flauw van al het geroep, gefluit en gesis op straat. De beste remedie is vriendelijk gedag zeggen en daarna -ook in dit geval- weer heel hard negeren!
De vele vrijwilligers hier worden wel erg gewaardeerd, maar niet begrepen... Wie gaat er nou geld sparen om naar het buitenland te gaan, om daar gratis werk te verrichten...?? :-)
Het binnenland van Suriname bestaat voornamelijk uit regenwoud (Amazone), dus je vindt er heel veel verschillende soorten bomen, planten en dieren en ook inheemse (Indiaanse) stammen. Vorige week heb ik een trip gemaakt naar Matapica samen met 3 Nederlandse meiden. Dat vond ik echt geweldig!
In een boot zijn we eerst naar Nieuw Amsterdam gevaren. Dat gaf echt het typische beeld wat ik van Suriname heb… Die grote bruine rivier met bebossing en kleine dorpjes langs de zijkant. Onderweg kwamen er nog dolfijntjes langs springen, altijd mooi om te zien!! In Nieuw Amsterdam ligt een oud fort dat vroeger gebruikt werd als verdediging van de plantages tegen o.a. de Engelsen en Fransen. De kanonnen hebben inmiddels een vrolijk kleurtje. De gebouwen waar voorheen slaven en gevangenen zaten, is nu ingericht als expositieruimte. We hebben ook een heel schattig dorpje bezocht, dat Rust en Werk heet. Heerlijke lokale maaltijd gehad en vers geperst sap gedronken van een erg lekkere vrucht waar ik nu de naam even van kwijt ben… Sowieso is het eten en drinken heeerlijk hier!
Nadat we herinneringen hadden opgehaald over de koloniale tijd van Suriname zijn we in een soort kano via de Commewijne rivier door een prachtig groen zwampgebied gevaren. Het zit er vol exotische vogels. De meest opmerkelijke was de Rode Ibis, echt een knalrode vogel, die dus erg opvalt tussen al dat groen… Eenmaal aangekomen op Matipica moesten we zelf onze hangmat met klamboe ophangen waar we ’s nachts in zouden slapen. Matapica is een beschermd natuurgebied aan zee dat vooral bekend staat om de schildpadden die er vanaf februari hun eieren komen leggen. Er is er geen elektriciteit en met het regenwater dat ze opvangen in grote tonnen kun je douchen (emmers over je heen gooien) en het toilet doorspoelen (ja ja, wel gewoon een echte witte pot met bril)! Had verwacht dat het ’s nachts pikkedonker zou zijn, maar de maan gaf erg veel licht en glitterde over het water. Je kon zelfs duidelijk je eigen schaduw op het zand zien. De sterrenhemel was super helder en we zijn met een gids over het strand gelopen (met onze voeten door het lauwe zeewater en de warme wind door onze haren) op zoek naar schildpadden. We hebben er uiteindelijk twee gezien. Zo’n ritueel van uit het water komen, goed plekje vinden, schoonvegen, kuil graven, eieren leggen, kuil weer toestoppen, en terug gaan naar het water duurt zo’n 2 uur! De schildpadden laten enorme sporen op het strand achter. Daaruit is op te maken hoe breed ze zijn. Die van ons waren zo rond de meter, prachtig om te zien! Het slapen in de hangmat ging redelijk. Het is in mijn ogen toch meer een soort lekkere luierstoel dan een praktisch bed. Daarnaast hoor je ook van alles, de zee, de wind, de beesten… Al met al wel heerlijke dagen gehad! Was wel even wennen om weer terug te zijn in het drukke Paramaribo met het getoeter en muziek uit alle hoeken van de straat...
Ik heb inmiddels vriendschap gesloten met twee hele leuke lieve Belgische meiden, Lore en Stefanie. Ze lopen stage bij een vrijwilligersorganisatie. Via hen ga ik een paar dagen vrijwilligerswerk doen (ja, ik ben ook zo’n mafkees die gratis werk gaat doen...) Ben deze week op bezoek geweest bij twee projecten. Het eerste is bij een dierenasiel. Ze zijn daar de komende weken bezig om zoveel mogelijk honden te steriliseren, omdat er echt een overschot is aan honden hier. Mijn taak zal dan voornamelijk bestaan uit het tillen van die honden. Geen pretje in deze hitte. Het tweede is bij een kindertehuis. Ik kan daar verhaaltje voorlezen voor de kleintjes of huiswerkbegeleiding geven aan de wat oudere kinderen. Toen ik daar kwam hingen ze direct aan mn kleren en waren ze erg nieuwsgierig. Heel leuk! Mijn keuze was al snel gemaakt, dus aankomende week ben ik juffrouw Annelien, hahaha. Ga daarna weer de natuur in!
Wilde het ten slotte ook nog even over de politiek hebben.... Een veel besproken onderwerp hier. Ook de Nederlandse politiek natuurlijk… Tjonge jonge jonge…., maar goed, laat ik het nu even bij Suriname houden. Binnenkort zijn hier ook verkiezingen en De NDP (partij van Desi Bouterse) is zichzelf erg aan het promoten terwijl zijn proces over de decembermoorden nog steeds voortduurt… Overal hangen de NDP vlaggen buiten en de aanhang wordt steeds groter, heel bizar! Bouterse richt zich op de jongeren, degene die weinig weten over zijn verleden, en de mensen in het binnenland. De partij van de huidige president van Venitiaan is zichzelf nog nauwelijks aan het promoten. Zal toch wat zijn als Bouterse weer aan de macht komt… Zal hier later nog wel even op terug komen.
Heb al met al toch flink wat getypt, dacht ik zo. Ben hier nog zo’n twee weken, dus er volgt sowieso nog een bericht vanuit hier... Zal dan ook aangeven of ik het eens ben met DE internationale reisgids Lonely Planet. Zij hebben Suriname uitgeroepen tot beste land om te bezoeken in 2010...
De foto’s gaan trouwens niet lukken. Ik heb hier geen goed programma en het internet is erg traag. Jullie houden ze nog te goed!
:-D
-
28 Februari 2010 - 08:21
Friso Klok:
Liefste mooiste leukerd, wat een verhaal! En dan zit ik hier in een halve meter sneeuw. Nog een paar weekjes dan zien we elkaar weer! Yes! Dikke kus, you're the best!! -
28 Februari 2010 - 10:49
Bakara Miranniej:
jeej verhaaltje...heerlijk om je verhalen te lezen! Hihi, en dat educatieve tintje bevalt me ook wel :D Tot snel leukerd..!! Ik bel je deze week nog ff! Hele dikke kus -
28 Februari 2010 - 13:31
Mamsie En Papsie:
Lieve Annelien,
Het is zondagmiddag, buiten regent het en jij zit in het tropische klimaat van Suriname. Verschil moet er zijn. Je hebt weer een prachtig verhaal geschreven, leuk om te lezen. Nog heel veel reisplezier. Groetjes xxx -
28 Februari 2010 - 15:15
Laurus:
hmm...ik kan de foto´s erbij denken hoor...een bezwete Annelien in een hangmatje...op de achtergrond het romantische zeegeruis. Geen probleem. Het is nog niet bewezen maar volgens mij is vandaag in Nederlands de meest ZEIKERIGE dag. PLenst al de HELE dag. Dus kan ik lekker binnen de krant lezen, over onze waardeloze poltiiek..GAAP!
EEn dikke envelop op de post gedaan voor onze nieuwe wereldbewoner Maxi De Argentino. Die heb je ook in het vooruitzicht...geweldig!
Wat een verhaal, wat een avontuur! (en ik was natuurlijk vrijwilligerswerk gaan doen in het asiel...).
Zal Siep nog eens benadrukken hoe veel geluk ze heeft!
Dikke Kus!
Laura -
01 Maart 2010 - 08:11
Jolanda Vonkeman:
Geweldig Annelien, zowel wat je beleeft als hoe je het opschrijft. Ik kijk er elke keer weer naar uit om even met mijn hoofd uit het grauwe, druilerige Nederland te zijn. Ik ben nu al benieuwd naar je verhaal over juf Annelien. Veel plezier met al die koters.
Groetjes Jolanda -
01 Maart 2010 - 13:19
Tamara:
Jammer dat je nog geen nieuwe foto's kunt plaatsen.
Die sneeuwfoto's passen niet echt meer bij je verhalen hahaha.
Goed idee om vrijwilligerswerk te gaan doen.
Doe je best en geniet! -
02 Maart 2010 - 10:47
Mireille:
Weer leuk om je verhaal te lezen. Ben benieuwd of jij het ook het land van 2010 vindt.
Heerlijk die zon! Ik ben jaloers. Maar vandaag hebben wij ook zon in Nederland. Wij vertrekken komend weekend naar de sneeuw in Oostenrijk om een weekje te snowboarden. Maar eerst nog een paar dagen naar Berlijn met mijn werk. Niet werken, maar allemaal leuke dingen doen.
Veel plezier nog en ik kijk uit naar je volgende verhaal.
xx -
04 Maart 2010 - 12:40
Sander:
hey An,
Gaat je idd goed af als je typt zoals je kletst. Je verhaal leest lekker makkelijk en is echt leuk. Ben wel benieuwd naar de rest van het verhaal. En ff ter info. In nederland begint het eindelijk mooi weer te worden.
ciao, -
04 Maart 2010 - 20:17
Frank+Fam:
Hallo Annelien,zit met je moeder achter de laptop naar jouw foto's te kijken. Nog veel plezier in Suriname. Groeten Frank, Joost en familie -
05 Maart 2010 - 02:13
Stef.:
Hallo Lien,
Lees nu pas goed je verhaaltje.
Je hebt het schoon omschreven!
Vooral die vergelijking van mannen en muggenbulten is erg goed!! Hahaha
x x -
09 Maart 2010 - 03:35
E&E:
Hallo Annelien,
Jij hebt ook mooie website. Je hebt leuke foto's geplaatst. Met kleine roze cameraatje nog wel? ;-)
Als we weer betere vebrinding hebben (zal pas Holland zijn) zullen we paar van ons naar je mailen.
Nogmaals, we vonden leuk je ontmoet te hebben.
Je bent fascinerende dame.
Veel plezier nog met rondreizen.
Groeten Ervin & Emma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
