Don't cry for me Argentina...
Door: Annelien
Blijf op de hoogte en volg Annelien
14 Mei 2010 | Verenigde Staten, Miami Beach
...I will cry for you!
Sja, huilend heb ik gisteren afscheid genomen van Maxi, Diego en Nienke. Ook in het vliegtuig heb ik nog wat traantjes gelaten toen ik over het adembenemend mooie gebergte van Argentinie vloog... Vroeg me ineens af of ik wel voldoende van het land gezien en genoten heb, of ik toch niet wat meer trips had moeten maken om de prachtige natuur te zien. Maar......., het is goed zo! Ik heb een hele mooie tijd gehad!
Ik ben uiteindelijk 5 dagen in Mendoza gebleven. Een mooi stadje met brede straten vol terrasjes en veel groene parken, waar ik vooral de eerste paar dagen veel te vinden was. In het hostel heb ik twee leuke meiden ontmoet uit Hardenberg en Coevorden (voor degene die dat niet weten, dit ligt dichtbij mijn geboorteplaats Balkbrug). Voor de grap gingen we de heule tiet plat proatn. Met hen heb ik voor de tweede keer samen met wat Engelsen, Australiërs en Israëliërs een wijntoer gedaan op de fiets. Dit keer ging het niet zozeer om het leren (her)kennen van de wijn, maar puur om het nuttigen ervan... Erg gezellige dag gehad!
De anderen gingen de volgende dag weer, maar 3x was voor mij iets te veel van het goede. Ik wilde nog wat adrenaline door mijn lijf en ben gaan PARAGLIDEN. Zooo gaaf! Ik denk dat ik wel ruim een half uur aan een parachute over Mendoza en de bergen heb gezweefd! Wauw, echt een fantastisch gevoel en wat een uitzicht! Zal echt binnenkort wat foto's gaan plaatsen...
Vorige week donderdag ben ik met de bus aangekomen in Salta waar Nienke mij heeft opgepikt van de bus. De laatste week in Argentinië heb ik weer bij haar, Diego en Maxi doorgebracht.
Nienke is druk bezig met het regelen van haar terugkomst naar Nederland. We hebben het veel gehad over de verschillen met Nederland. Een dergelijke baan die wij in Nederland hadden, die kennen zie hier niet of nauwelijks. Er wordt heel weinig gedaan aan het bestrijden van werkeloosheid en/of personeelszaken. Het is blijkbaar ook geen schande als je werkloos bent. Je teert dan gewoon op het geld van een ander familielid. Als die dan geen werk/geld meer heeft, dan ga je zelf maar weer aan de bak...
Zoals ik al eerder aangaf zijn de mensen hier wat relaxter. Ze hoeven niet zo nodig van alles en denken wat minder op de lange termijn. Er zouden veel dingen efficiënter kunnen, maarrrrr... heb inmiddels geleerd om lang te wachten zonder geïrriteerd te zijn! Ergens heeft het ook wel wat om je niet zo druk te maken en het leven gewoon te nemen zoals het komt i.p.v. alles te willen plannen en gehaast te doen. Heb bij Nienke dan ook gewoon lekker rustig aan gedaan en nog maar even genoten van het feit dat ik zelf ook werkloos ben... ;-) Al gaat het ook wel weer kriebelen om iets nuttigs te doen!
Al met al zijn de dagen toch voorbij gevlogen! Nienke en ik zijn nog naar de film geweest: Remember me. Verrassend plot en zeker het kijken waard! Op zondag zijn we met de bus naar San Lorenzo geweest. Dit is een prachtig natuurgebied waar we een heerlijke wandeling hebben gemaakt en met de kabelbaan over het woud zijn gesjoeft! Natuurlijk hebben we ook veel tijd met Maxi doorgebracht, die steeds meer lacht, overal op wil sabbelen, vrolijk met z'n armen en beentjes zwaait en het schijnbaar erg leuk vindt om aan m'n haar te trekken! Het gasfornuis en de oven hebben ook flinke overuren gemaakt met uitgebreide Argentijnse schotels, maar ook Hollandse kost, boterkoek, brownies en natuurlijk heet water voor de Mate!
Vandaag ben ik weer aangekomen in Miami. Het is hier nu nog warmer (broeieriger) dan de vorige keer. Het strand ligt dan ook behoorlijk vol. Heb gehoord ze hier binnen een paar dagen last zullen gaan krijgen van de olieramp, dus veel mensen willen blijkbaar van het water genieten, zolang het nog kan. Ik vertrek dinsdag met het vliegtuig naar de westkust, San Diego om precies te zijn. Daar zal Liz (vrouw die ik de eerste keer in Miami ontmoet hebt) me van het vliegveld halen en de omgeving laten zien. Eind mei zie ik in LA dan Friso eindelijk weer terug en ook Martijn komt vanuit Nederland overgevlogen! Leuk vooruitzicht dus nog... Heb er zin in!
Sja, huilend heb ik gisteren afscheid genomen van Maxi, Diego en Nienke. Ook in het vliegtuig heb ik nog wat traantjes gelaten toen ik over het adembenemend mooie gebergte van Argentinie vloog... Vroeg me ineens af of ik wel voldoende van het land gezien en genoten heb, of ik toch niet wat meer trips had moeten maken om de prachtige natuur te zien. Maar......., het is goed zo! Ik heb een hele mooie tijd gehad!
Ik ben uiteindelijk 5 dagen in Mendoza gebleven. Een mooi stadje met brede straten vol terrasjes en veel groene parken, waar ik vooral de eerste paar dagen veel te vinden was. In het hostel heb ik twee leuke meiden ontmoet uit Hardenberg en Coevorden (voor degene die dat niet weten, dit ligt dichtbij mijn geboorteplaats Balkbrug). Voor de grap gingen we de heule tiet plat proatn. Met hen heb ik voor de tweede keer samen met wat Engelsen, Australiërs en Israëliërs een wijntoer gedaan op de fiets. Dit keer ging het niet zozeer om het leren (her)kennen van de wijn, maar puur om het nuttigen ervan... Erg gezellige dag gehad!
De anderen gingen de volgende dag weer, maar 3x was voor mij iets te veel van het goede. Ik wilde nog wat adrenaline door mijn lijf en ben gaan PARAGLIDEN. Zooo gaaf! Ik denk dat ik wel ruim een half uur aan een parachute over Mendoza en de bergen heb gezweefd! Wauw, echt een fantastisch gevoel en wat een uitzicht! Zal echt binnenkort wat foto's gaan plaatsen...
Vorige week donderdag ben ik met de bus aangekomen in Salta waar Nienke mij heeft opgepikt van de bus. De laatste week in Argentinië heb ik weer bij haar, Diego en Maxi doorgebracht.
Nienke is druk bezig met het regelen van haar terugkomst naar Nederland. We hebben het veel gehad over de verschillen met Nederland. Een dergelijke baan die wij in Nederland hadden, die kennen zie hier niet of nauwelijks. Er wordt heel weinig gedaan aan het bestrijden van werkeloosheid en/of personeelszaken. Het is blijkbaar ook geen schande als je werkloos bent. Je teert dan gewoon op het geld van een ander familielid. Als die dan geen werk/geld meer heeft, dan ga je zelf maar weer aan de bak...
Zoals ik al eerder aangaf zijn de mensen hier wat relaxter. Ze hoeven niet zo nodig van alles en denken wat minder op de lange termijn. Er zouden veel dingen efficiënter kunnen, maarrrrr... heb inmiddels geleerd om lang te wachten zonder geïrriteerd te zijn! Ergens heeft het ook wel wat om je niet zo druk te maken en het leven gewoon te nemen zoals het komt i.p.v. alles te willen plannen en gehaast te doen. Heb bij Nienke dan ook gewoon lekker rustig aan gedaan en nog maar even genoten van het feit dat ik zelf ook werkloos ben... ;-) Al gaat het ook wel weer kriebelen om iets nuttigs te doen!
Al met al zijn de dagen toch voorbij gevlogen! Nienke en ik zijn nog naar de film geweest: Remember me. Verrassend plot en zeker het kijken waard! Op zondag zijn we met de bus naar San Lorenzo geweest. Dit is een prachtig natuurgebied waar we een heerlijke wandeling hebben gemaakt en met de kabelbaan over het woud zijn gesjoeft! Natuurlijk hebben we ook veel tijd met Maxi doorgebracht, die steeds meer lacht, overal op wil sabbelen, vrolijk met z'n armen en beentjes zwaait en het schijnbaar erg leuk vindt om aan m'n haar te trekken! Het gasfornuis en de oven hebben ook flinke overuren gemaakt met uitgebreide Argentijnse schotels, maar ook Hollandse kost, boterkoek, brownies en natuurlijk heet water voor de Mate!
Vandaag ben ik weer aangekomen in Miami. Het is hier nu nog warmer (broeieriger) dan de vorige keer. Het strand ligt dan ook behoorlijk vol. Heb gehoord ze hier binnen een paar dagen last zullen gaan krijgen van de olieramp, dus veel mensen willen blijkbaar van het water genieten, zolang het nog kan. Ik vertrek dinsdag met het vliegtuig naar de westkust, San Diego om precies te zijn. Daar zal Liz (vrouw die ik de eerste keer in Miami ontmoet hebt) me van het vliegveld halen en de omgeving laten zien. Eind mei zie ik in LA dan Friso eindelijk weer terug en ook Martijn komt vanuit Nederland overgevlogen! Leuk vooruitzicht dus nog... Heb er zin in!
-
14 Mei 2010 - 06:11
Reempje:
niet huilen...
leuk zeg om af en toe eens te spieken wat je allemaal beleeft, gaaf! kusje reempje (klasgenoot Friso) -
14 Mei 2010 - 07:20
Rolinda:
heej!
leuk om te lezen iedere keer weer!! wat maak je toch veel mooie/leuke dingen mee!! kan me best voorstellen dat je moest huilen...je hebt ook zoveel indrukken te verwerken! ik ben ondertussen terug van mijn trip Amerika. Ik weet niet of je de verslagen hebt gelezen, maar we hebben een leuke tijd gehad en leuke mensen ontmoet. geniet nog flink de komende maand en fijn dat jullie elkaar straks weer zien!!
liefs rolinda -
14 Mei 2010 - 11:54
Eveline:
He daar,
Ook weer een gaaf verhaal om te lezen! Grappig dat jullie beide vandaag een bericht plaatsen. Jullie maken samen echt zoveel mee in deze maanden, om ontzettend jaloers van te worden ;-)
Weet niet of je het al gehoord hebt van Friso maar Hans en ik komen van 16 - 22 juni naar NY! Jaja, we hebben eindelijk geboekt en kan niet wachten om te gaan.
Nog heel veel plezier daar aan de andere kant van de wereld en tot in NY!
dikke x -
14 Mei 2010 - 16:03
Friso:
Voor de 3e keer in Miami in 4 maanden! Geniaal! Wou dat ik weer bij je was, nog maar twee weekjes...Yes! Je bent de allerleukste en niet te bruin worden...Dikke kus! -
14 Mei 2010 - 22:10
Lotte:
... The truth is I'll never forget you! Dus huilen hoeft niet om Agrentinie ;-)
Veel plezier nog! XX Lotte -
15 Mei 2010 - 14:21
Fleur:
He Annelien
Leuk om al je verhalen te lezen. Tevens ook erg leuk om te lezen dat je bent gaan paragliden. Ik heb nu net mijn eertse brevet behaald. Maar het is wel relaxed hangen zo in de lucht niet waar??
Veel plezier verder.
Groetjes Fleur -
17 Mei 2010 - 08:22
Rolinda:
thanks voor je reactie, leuk!!
lijkt me een goed idee om af te spreken als je weer terug bent!! ben erg benieuwd naar al je belevenissen! Kunnen we de stereotypen even doorpraten, haha!! -
20 Mei 2010 - 08:32
Laurus:
He Emootje!
Lekker mens! Ik ken het gevoel, dat het allemaal zo indrukwekkend is! Alsof je alles zoveel intenser beleefd! Het blijft indrukwekkend, de ontmoetingen, de natuur, de mensen en de dieren! Je foto's zijn prachtig! En wat een heerlijk krummeltje, die Maxi, die zou ik ook graaaaaaag willen kreuken!
Lekker vol er tegenaan! Je hebt zoveel indrukken opgedaan, daar kun je vast lange tijd op teren! Wat een vrijheid! Blijf genieten!
Dikke zoen!
Laura
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
