Met een beetje (Fili)pijn in mijn hart...
Door: Annelien
Blijf op de hoogte en volg Annelien
10 Juli 2011 | Filipijnen, Manila
... ga ik morgen weer zonder Friso naar Nederland terug...
Tja, mijn tweede trip naar de Filipijnen zit er al weer op! Ik heb ruim twee weken de tijd gehad om iets meer van dit land en de cultuur te ONTDEKKEN, me bezig te houden met NETWERKEN en ook weer heel veel te WINKELEN (zie vorige verslag) en vooral om bij mijn leukie te zijn... Natuurlijk is de tijd weer voorbij gevlooogen!
Telkens als ik in het buitenland ben, weg uit mijn dagelijks ritme, dan gaat er van alles door mijn hoofd! Normaal gesproken ben ik al een behoorlijk denkertje (en ja, dat ratel ik er ook weleens uit…), maar nu draaien mijn hersentjes echt overuren: Wat is belangrijk in het leven? Wat vind ik nu echt van Manilla? Hoe wil ik bij mensen overkomen ? Zal ik een leuke baan kunnen vinden? Wil ik hier wel wonen? Wat zal die droom toch betekenen?
Mijn bedoeling was om die thema’s van de vorige keer aan te vullen, maar ik houd het nu even bij een korte (lees: minder uitgebreide) impressie.
DOORDEWEEKS moet Friso uiteraard gewoon werken. Hij heeft het overigens heel erg naar zijn zin. In het begin werd hij overweldigd door alle nieuwe informatie, maar inmiddels heeft hij z'n draai gevonden en krijgt hij steeds meer het idee dat hij iets kan toevoegen aan het bedrijf. Ik heb deze dagen gebruikt om zijn (of moet ik zeggen: ons) appartementje wat gezelliger te maken. Ik trek bijna elke ochtend baantjes in het zwembad dat bij het appartementencomplex hoort. Meestal ga ik tegen de middag naar de winkelcentra, die hier op loopafstand liggen. Niet normaal hoe groot die zijn. Je kunt je daar echt daaaagen vermaken. Ja meiden, mijn tas zit weer vol leuke kleren die ik niet allemaal voor mezelf wil houden!! Pick your favo(u)rite! Ik heb voor elk wat wils... :-D Maar goed, hoe leuk het ook is om goedkope shirtjes te scoren, heerlijk te lunchen, fijne beauty-behandelingen te ondergaan… Ik wil me ook echt wel nuttig kunnen maken. Ook al zijn er best wel wat mogelijkheden voor mij qua werk, de meeste bedrijven nemen niet zomaar een buitenlander aan als ze het ook met een lokaal iemand afkunnen. Het gaat hier allemaal via via. Friso heeft al heel veel lijntjes voor me uitgezet. Veel NL‘ers hier (vooral Paul en Linn, een Nederlands stel dat bij Shell en AXA werkt) doen hun best om me te introduceren op de Filipijnse arbeidsmarkt. Net op het moment dat het een beetje loopt, ga ik weer weg. Maar goed, we blijven het proberen. In september kom ik weer terug. De bedoeling is om vanaf januari voor langere tijd te blijven! Very exciting!!
DE WEEKENDEN hebben Friso en ik heerlijk saampies door gebracht, gezellig gesocialized in het Filipijnse avond- en nachtleven en wat mooie tripjes gemaakt. Op de eerste zondag besloten we de veilige wijk Makati te verruilen voor een bezoek aan de drukke culturele wijk Quiapo. Op zondag zitten de kerkjes daar tot buiten toe helemaal vol en de lokale bevolking slentert massaal over de vele marktjes met kleren en prullaria. In de gekleurde straten hangt een wirwar van donkere kabels en de balkons hangen propvol was. De geur (meestal stank) wisselt om de paar meter, maar de mensen zijn zo vriendelijk en nieuwsgierig! Wij zijn in die wijk ook weinig blanken tegen gekomen en daardoor vallen we dus direct extra op. Friso met z’n lengte en ik met m’n blonde haar, hahaha. Wij nemen foto’s van hen en zij van ons!
Vorige week zijn we met de bus, jeepney (lokaal vervoersmiddel) en tricycle (soort zijspan) en boot naar Anilao gereden. De film The Beach is daar opgenomen. Het is een prachtig schiereiland waar we de bijzondere onderwaterwereld weer hebben opgezocht. De Facebook-gebruikers hebben al wat duikfoto’s kunnen zien. Als ik terug ben ga ik er ook een paar op deze site zetten. Oja… en we hebben met een paar Aziatische heren op middelbare leeftijd de hele avond buiten op de pier Karaoke gedaan! Geweldig! Ik zong onwijs vals, maar hield me wel netjes aan de timing en de toonsoort, daar gaat het om. Ik heb de high-score ruimschoots verbeterd! Friso de low-score… ;-):-D
Gisteren zijn we met Paul en Linn met de auto naar Pinatubo gereden. Een vulkaangebied (in 1991 was grote uitbarsting) bijna 3 uur ten noorden van Manilla, waar we een hike naar de top wilden maken met schijnbaar prachtig uitzicht. Eenmaal aangekomen bij de voet van de berg konden we niet verder. Vanwege de vele regen die nacht was het niet veilig om omhoog te gaan. Heel erg jammer, maar gelukkig was er onderweg in de auto ook genoeg te zien en waren we na het nuttigen van wat bier en wijn de teleurstelling snel te boven. Het is eigenlijk een hele gezellige road-trip geworden! Sowieso was het leuk om Paul en Linn beter te leren kennen en heerlijk om nog even de hele dag naast Friso te kunnen zitten… :-P
Morgen moeten we namelijk al afscheid nemen en zijn we weer 2 maanden zonder elkaar… Gelukkig komt Laika de hond van Friso(‘s moeder) me vanaf dinsdag gezelschap houden voor een aantal weken en ik heb begrepen dat het in Nederland heerlijk weer is. Dat is zeker iets om naar uit te kijken! Friso gaat de komende tijd ook weer veel zakentripjes maken, dus wij komen beiden de tijd wel door…
Tja, mijn tweede trip naar de Filipijnen zit er al weer op! Ik heb ruim twee weken de tijd gehad om iets meer van dit land en de cultuur te ONTDEKKEN, me bezig te houden met NETWERKEN en ook weer heel veel te WINKELEN (zie vorige verslag) en vooral om bij mijn leukie te zijn... Natuurlijk is de tijd weer voorbij gevlooogen!
Telkens als ik in het buitenland ben, weg uit mijn dagelijks ritme, dan gaat er van alles door mijn hoofd! Normaal gesproken ben ik al een behoorlijk denkertje (en ja, dat ratel ik er ook weleens uit…), maar nu draaien mijn hersentjes echt overuren: Wat is belangrijk in het leven? Wat vind ik nu echt van Manilla? Hoe wil ik bij mensen overkomen ? Zal ik een leuke baan kunnen vinden? Wil ik hier wel wonen? Wat zal die droom toch betekenen?
Mijn bedoeling was om die thema’s van de vorige keer aan te vullen, maar ik houd het nu even bij een korte (lees: minder uitgebreide) impressie.
DOORDEWEEKS moet Friso uiteraard gewoon werken. Hij heeft het overigens heel erg naar zijn zin. In het begin werd hij overweldigd door alle nieuwe informatie, maar inmiddels heeft hij z'n draai gevonden en krijgt hij steeds meer het idee dat hij iets kan toevoegen aan het bedrijf. Ik heb deze dagen gebruikt om zijn (of moet ik zeggen: ons) appartementje wat gezelliger te maken. Ik trek bijna elke ochtend baantjes in het zwembad dat bij het appartementencomplex hoort. Meestal ga ik tegen de middag naar de winkelcentra, die hier op loopafstand liggen. Niet normaal hoe groot die zijn. Je kunt je daar echt daaaagen vermaken. Ja meiden, mijn tas zit weer vol leuke kleren die ik niet allemaal voor mezelf wil houden!! Pick your favo(u)rite! Ik heb voor elk wat wils... :-D Maar goed, hoe leuk het ook is om goedkope shirtjes te scoren, heerlijk te lunchen, fijne beauty-behandelingen te ondergaan… Ik wil me ook echt wel nuttig kunnen maken. Ook al zijn er best wel wat mogelijkheden voor mij qua werk, de meeste bedrijven nemen niet zomaar een buitenlander aan als ze het ook met een lokaal iemand afkunnen. Het gaat hier allemaal via via. Friso heeft al heel veel lijntjes voor me uitgezet. Veel NL‘ers hier (vooral Paul en Linn, een Nederlands stel dat bij Shell en AXA werkt) doen hun best om me te introduceren op de Filipijnse arbeidsmarkt. Net op het moment dat het een beetje loopt, ga ik weer weg. Maar goed, we blijven het proberen. In september kom ik weer terug. De bedoeling is om vanaf januari voor langere tijd te blijven! Very exciting!!
DE WEEKENDEN hebben Friso en ik heerlijk saampies door gebracht, gezellig gesocialized in het Filipijnse avond- en nachtleven en wat mooie tripjes gemaakt. Op de eerste zondag besloten we de veilige wijk Makati te verruilen voor een bezoek aan de drukke culturele wijk Quiapo. Op zondag zitten de kerkjes daar tot buiten toe helemaal vol en de lokale bevolking slentert massaal over de vele marktjes met kleren en prullaria. In de gekleurde straten hangt een wirwar van donkere kabels en de balkons hangen propvol was. De geur (meestal stank) wisselt om de paar meter, maar de mensen zijn zo vriendelijk en nieuwsgierig! Wij zijn in die wijk ook weinig blanken tegen gekomen en daardoor vallen we dus direct extra op. Friso met z’n lengte en ik met m’n blonde haar, hahaha. Wij nemen foto’s van hen en zij van ons!
Vorige week zijn we met de bus, jeepney (lokaal vervoersmiddel) en tricycle (soort zijspan) en boot naar Anilao gereden. De film The Beach is daar opgenomen. Het is een prachtig schiereiland waar we de bijzondere onderwaterwereld weer hebben opgezocht. De Facebook-gebruikers hebben al wat duikfoto’s kunnen zien. Als ik terug ben ga ik er ook een paar op deze site zetten. Oja… en we hebben met een paar Aziatische heren op middelbare leeftijd de hele avond buiten op de pier Karaoke gedaan! Geweldig! Ik zong onwijs vals, maar hield me wel netjes aan de timing en de toonsoort, daar gaat het om. Ik heb de high-score ruimschoots verbeterd! Friso de low-score… ;-):-D
Gisteren zijn we met Paul en Linn met de auto naar Pinatubo gereden. Een vulkaangebied (in 1991 was grote uitbarsting) bijna 3 uur ten noorden van Manilla, waar we een hike naar de top wilden maken met schijnbaar prachtig uitzicht. Eenmaal aangekomen bij de voet van de berg konden we niet verder. Vanwege de vele regen die nacht was het niet veilig om omhoog te gaan. Heel erg jammer, maar gelukkig was er onderweg in de auto ook genoeg te zien en waren we na het nuttigen van wat bier en wijn de teleurstelling snel te boven. Het is eigenlijk een hele gezellige road-trip geworden! Sowieso was het leuk om Paul en Linn beter te leren kennen en heerlijk om nog even de hele dag naast Friso te kunnen zitten… :-P
Morgen moeten we namelijk al afscheid nemen en zijn we weer 2 maanden zonder elkaar… Gelukkig komt Laika de hond van Friso(‘s moeder) me vanaf dinsdag gezelschap houden voor een aantal weken en ik heb begrepen dat het in Nederland heerlijk weer is. Dat is zeker iets om naar uit te kijken! Friso gaat de komende tijd ook weer veel zakentripjes maken, dus wij komen beiden de tijd wel door…
-
10 Juli 2011 - 16:26
Zusje:
Mooi verslag zussie!
Goeie terugreis!
Spreek je morgen.
Kusje, zusje -
10 Juli 2011 - 16:28
Mireille:
wat een leuk verhaal. Wel jammer dat jullie weer afscheid moeten nemen. Maar je hebt weer iets om naar uit te kijken. Binnenkort maar even weer bijkletsen! X
-
10 Juli 2011 - 17:02
Esther Vd Reijden :
Goede reis Anne! Leuk om je verslag te lezen :) kus. -
11 Juli 2011 - 07:24
Margreet Van De Worp:
Hee Annelien,
Wat leuk om weer wat van je te horen en super dat je zo'n mooie reis hebt gemaakt! Wens je veel succes en we komen elkaar vast wel weer tegen!
X Margreet -
11 Juli 2011 - 07:38
Vrouwtje Theelepel:
He wereldburger!
Hele goede reis! Avonturen hebben altijd twee kanten. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat je ook daar je plek kunt vinden!
Ik zal je in NL weer verwelkomen! Lekkr wandelen met Laika en heerlijke buitenritten maken!
Liefs Laura -
11 Juli 2011 - 13:03
Nienke W:
Hey Annelien,
Mooi verhaal Annelien! Erg spannend allemaal, je toekomstplannen etc....maar ik geloof helemaal in je en weet zeker dat jullie je daar ook kunnen redden/aanpassen en dat je die leuke baan echt wel gaat vinden! You go girl!
Ben volgende week vrij! Heb wel zin om dan weer een keer weer af te spreken in Deventer! We bellen...XX -
22 Juli 2011 - 13:30
Richard:
Om jaloers op te zijn.
Maar ik gun het je he!
Gr. Richard -
25 Juli 2011 - 19:21
Carla:
Fijn om je verhaal ook eens rustig te kunnen lezen ipv dat gerattel aan te horen, hahaha grapje natuurlijk.
Het mooie weer is in Nederland er helaas niet echt, maar Laika is wel heeel gezellig!
Jij komt de tijd hier iinderdaad wel door. Wij houden je gewoon gezelschap!
Groetjes Car.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
